De geschiedenis van de Eusebiusstaete

Een van de belangrijkste organisaties die een lange tijd gevestigd is geweest in ons pand is de Louisa Stichting. Op de foto, uit 1928, is deze stichting gevestigd op nummer 7. In die tijd was het pand een kinderopvangtehuis van de Louisa Stichting. Deze stichting was in 1863 in Den Haag opgericht en ving vanaf 1869 kinderen op van mindervermogende overleden vrijmetselaren.

Het aantal kinderen dat opgevangen moest worden nam toe. Daarom vonden er verschillende verhuizingen plaats binnen Den Haag. Toen in 1920 het aantal wezen bleef toenemen, werd besloten de zaak de splitsen. Het jongensinternaat bleef in Den Haag en het meisjesinternaat verhuisde naar de Eusebisbuitensingel in Arnhem. In de Tweede Wereldoorlog verhuisde de stichting naar Baarn. In 2001 werd de opvang gesloten wegens ‘gebruik aan geschikte kinderen’. De stichting bestaat nog steeds en legt zich nu toe op de ‘steunverlening aan kinderen in kommervolle omstandigheden’. Hier vind je meer informatie over de Louisa Stichting.

Een van de belangrijkste organisaties die een lange tijd gevestigd is geweest in ons pand is de Louisa Stichting. Op de foto, uit 1928, is deze stichting gevestigd op nummer 7. In die tijd was het pand een kinderopvangtehuis van de Louisa Stichting. Deze stichting was in 1863 in Den Haag opgericht en ving vanaf 1869 kinderen op van mindervermogende overleden vrijmetselaren.

Het aantal kinderen dat opgevangen moest worden nam toe. Daarom vonden er verschillende verhuizingen plaats binnen Den Haag. Toen in 1920 het aantal wezen bleef toenemen, werd besloten de zaak de splitsen. Het jongensinternaat bleef in Den Haag en het meisjesinternaat verhuisde naar de Eusebisbuitensingel in Arnhem. In de Tweede Wereldoorlog verhuisde de stichting naar Baarn. In 2001 werd de opvang gesloten wegens ‘gebruik aan geschikte kinderen’. De stichting bestaat nog steeds en legt zich nu toe op de ‘steunverlening aan kinderen in kommervolle omstandigheden’. Hier vind je meer informatie over de Louisa Stichting.

Gelukkig heet het monumentale pand in de Tweede Wereldoorlog, en dan vooral rondom de Slag om Arnhem, relatief weinig schaden opgelopen. Het unieke pand kon gered worden, terwijl veel andere panden in dezelfde bouwstijl rondom de Arnhemse brug vernietigd waren. Na de Tweede Wereldoorlog kreeg het gebouw een andere bestemming, dit omdat de Louisa Stichting inmiddels naar Baarn was vertrokken.

Vanaf die tijd kwam het gebouw in handen van de Centrale Woningstichting, die het in de periode 1950-1960 onder meer als kantoorpand heeft gebruikt. Vanaf die tijd is het gebouw altijd in dienst geweest als kantoorpand. De laatste grote huurder was de Arnhemse woningcorporatie: Volkshuisvesting Arnhem. In de loop van de jaren zijn er de nodige verbouwingen geweest om het gebouw up-to-date te houden. Toch zijn er nog veel unieke elementen van het historische pand zichtbaar. Kortom: een pand met een verhaal om trots op te zijn!